۳۴۹

  خانه خسته است در اتاق های فوقانی دیگر زندگی جریان ندارد، خانه رنج می کشد در سکوت... در گوشه ی شمالی خانه ترکی ست که توفان در آن دمیده است و رگه های آبی، سبزرنگ از آن جاری ست. خانه فلج است نمی تواند بدود یا جایی برود که آرزویش را دارد. --- پوستت می خشکد، می خارد، پوسته پوسته می شود، تاول می زند، ترک می خورد، پوستت تورا می آزارد، چرا که عرق تن من بر آن ننشسته است. --- خواهش می کنم بیا. قهوه ای سفارش داده ام و از ترس آن که مبادا دیر برسم کیف پولم را فراموش کرده ام. --- خوشا شکمت که پر شده از آرزوها و ترس ها، خوشا به حال تن متلاشی شده و سینه های پژمرده ات دهانت که از آن آب و صدا می چکد انگشت هایت که می نویسند، که پاک می کنند، که می سازند، که ویران می کنند خوشا به حال شورها و دردهایت خوشا پوچی ات. --- نوشته شده در پنجشنبه پنجم بهمن ۱۳۹۶ساعت 10:35 توسط سارینای| ۳۴۹...

نوشته شده در جمعه ششم بهمن ۱۳۹۶ساعت 13:11 توسط سارینای|

۳۴۹...

نوشته شده در جمعه ششم بهمن ۱۳۹۶ساعت 13:17 توسط سارینای|

۳۴۹...

نوشته شده در شنبه هفتم بهمن ۱۳۹۶ساعت 15:1 توسط سارینای|

۳۴۹...